Zelfacceptatie; gaat niet altijd van een leien dakje

Lees de ervaring van Dian

Ieder mens is uniek en dus verloopt elk leerproces ook op zijn/haar eigen wijze. Dit is zeer zeker het geval bij coaching. Ondanks dat er veel overeenkomsten zijn in een perfectionisme coaching traject, zijn er uiteraard ook verschillen.

Het groeiproces

Bij sommige mensen zie ik vanaf het begin een gestage opwaartse lijn. Zij komen telkens beter in contact met zichzelf, zoals ze écht zijn. Zij maken vanaf het begin weer verbinding met allerlei kwaliteiten die ze vergeten waren dat ze die hadden. Anderen hebben meer moeite om zichzelf te leren zijn. Bij hen is de lijn – alhoewel ook altijd opgaand – eerder een kronkelpad wat af en toe omlaag loopt om vervolgens toch weer naar boven te gaan. Ook zij maken contact met hun vergeten kwaliteiten, doch dat gaat niet zonder slag of stoot.
Zo ook bij Dian, lees haar ervaring verderop.

Inspelen op de behoeftes die leven

Belangrijk voor mij is dat ik altijd kijk waar iemand behoefte aan heeft, ook qua borging van het proces.

Soms gaat iemand als een speer door het coaching traject en zijn we binnen 3 maanden klaar ?.
Het komt ook voor dat m.n. de laatste sessies over een veel langere tijd uitgesmeerd worden. Dit is meestal het geval als iemand nog niet zo het vertrouwen voelt in zichzelf dat het resultaat blijvend is. Dan durft iemand nog niet te geloven dat deze écht veranderd is. Er is angst voor terugval. En dat mag, ook dat is helemaal oké.
Dan nemen we gewoon wat meer tijd eer we samen tot de conclusie komen dat het traject met positief gevolg kan worden afgerond ?.

Zoals gezegd, hierbij de ervaring van Dian

Ook ik gun deze iedereen.

Na een zware Covid periode in het ziekenhuis te hebben gemanaged, trok ik aan de bel. Ik was mijzelf niet meer, sliep slecht, reageerde fel op vrienden en familie en had geen zin meer om te werken.
Ik baalde dat ik mijn vrienden en familie zo had verwaarloosd en dat was het enige waar ik op dat moment wilde zijn. Thuis. Zwaar gefrustreerd was ik en vooral boos op mijzelf.
Ik probeerde mijn leidinggevende nog te overtuigen van dat ik met een aantal weken rust, praktische oplossingen zoals minder werkdagen én een training verandermanagement er wel weer bovenop zou komen.
We kwamen tot de conclusie dat ik vooral voor mij zelf moest leren zorgen en situaties moest leren accepteren in plaats van nog harder te werken om deze (vervelende) situaties voor te zijn.

Met die opdracht kwam ik bij Anita uit. Snel herkende ik mijn gedrag in wat Anita opsomde. Ik besloot een coachingstraject aan te gaan.
Op het begin vond ik het confronterend en daardoor zwaar. Ik voelde mij niet per se beter, eerder somber. Maar al snel leerde ik hier naar te luisteren en dit te accepteren.
Steeds beter leerde ik mij zelf kennen. Ik ging er zelfs naar handelen en zag welk effect dit had. Niet alleen op het werk, maar ook vooral thuis bij vrienden en familie.
Door deze ervaringen kreeg ik vertrouwen. Dit moest groeien, maar na bijna een jaar kan ik zeggen dat ik mijzelf terug gevonden heb.
En als ik dit weer even verlies, heb ik ook alle vertrouwen in dat ik voldoende handvaten heb om mijzelf weer verder te helpen of om hulp te vragen.

Ik ben blij met wie ik ben en hoe ik leef. Ik kan weer genieten. Dit gun ik iedereen.”

Sparren?

Wil jij eens praten over hoe het voor jou is? Wat jou bezighoudt en wellicht hoe jij met jouw uitdagingen omgaat? Schroom niet en neem contact met mij op. Ik maak graag nader kennis. Vrijblijvend.

P.S.

Je kunt natuurlijk ook altijd gebruik maken van mijn aanbod om een gratis doorbraaksessie met mij te boeken.