Zelfzorg in tijden van stress; hype of pure noodzaak?

Onlangs had ik een gesprek met een goede collega over onze plannen en doelen op het werk de komende periode. Dat houdt ons scherp.

We praten ook kort over wat persoonlijke perikelen. Zoals hoe je omgaat met voor- en tegenspoed en hoe dit soort gebeurtenissen soms tegelijkertijd plaatsvinden. Wat dit met je doet. Hoe je omgaat met druk en stress in verwarrende tijden. Ook hoe je voor jezelf zorgt en dan niet alleen in termen van je natje en je droogje, alhoewel die natuurlijk een onderdeel daarvan kunnen zijn ?.

Zelfzorg, wat is dat?

Het woord zelfzorg is niet gevallen. Toch toen ik erover nadacht, gaat het vooral daarover.

Ik heb eens opgezocht waar zelfzorg voor staat. Oorspronkelijk is het een term uit de verpleegkundige wereld: in welke mate een patiënt voor zichzelf kan zorgen. Zo beperkt is het allang niet meer. Tegenwoordig valt er veel meer onder, alles te maken met veerkracht, zoals:

  • Mild zijn voor jezelf!
  • Regelmatig ontspanning inplannen
  • Elke dag iets DOEN wat je leuk vindt, waardoor je elke dag plezier ervaart.
  • Voldoende tijd maken voor vrienden en familie, want sociaal contact maakt gelukkiger en gezonder (oh wat fijn dat dit post corona weer gewoon kan)
  • Momenten in je ochtend- en avondritueel opnemen om puur iets voor jezelf te doen.

Hoe lastig is dit allemaal voor mensen die nog gebukt gaan onder hun perfectionisme!

Hoe zorg ik voor mezelf?

Het gesprek zette mij aan het denken: op welke manier doe ik dat nu eigenlijk? Maak ik tijd voor mezelf? Vooral als het even niet allemaal loopt zoals ik graag zou willen.

Blijkt toch een lastige vraag voor mij.

Oh tuurlijk de makkelijke antwoorden komen snel. Over wat ik niet allemaal aan leuks gedaan heb in het weekend. Op welke manier ik geniet van de natuur. Welk heerlijk moment in de ochtend wanneer ik begin met een ontbijtje in de tuin. Mijn werk wat mij veel voldoening geeft en hoe blij ik ben dat ik daarvoor gekozen heb. Dat soort dingen.

Maar wat als het tegenzit en ik stress ervaar?

Hoe ga ik met mezelf om als het een tijdje niet zo meezit? Ik verwarrende tijden meemaak? Wat doe ik dan om te ontspannen? Inspiratie op te doen? Of gewoon even helemaal niets te hoeven?

Dan betrap ik me erop dat mijn perfectionistische trekjes weer ineens de overhand dreigen te krijgen. Dat ik makkelijk teruggrijp op oude patronen van hard werken, productief zijn, uren maken. Ik vind mijn werk erg leuk dus steek ik er veel tijd in. Teveel soms, dat weet ik wel. Ook als het tegenzit, ervaar ik in mezelf een basisrust, op heel diep niveau,  ontstaan toen ik mijn perfectionisme aangepakt heb. Maar ook ik kan vervallen in oud gedrag. Dat voelde ik tijdens het gesprek met mijn collega. Dat mijn vermogen tot zelfzorg  onder druk stond. Door dat te mogen en kunnen voelen, kreeg ik ook meteen andere gedachtes. Ontstonden ideeën over hoe ik beter voor mezelf kon zorgen.

Want wat ik namelijk ook zou kunnen doen is lekker in het zonnetje wat tuinieren of als het te warm is, in de schaduw. En zoals mijn collega mij er fijntjes op attendeerde: ook dat is productief, zeker in zo’n bewerkelijke tuin als die van mij ?. Even ontspannen, de tuin wat bijwerken, inspiratie opdoen, muizenissen in mijn hoofd gewoon laten voor wat ze zijn, de verwarring laten ontwarren.
Of een wandeling maken, gewoon midden op de dag en niet uitstellen tot ‘s avonds. Even eruit, even tijd helemaal voor mezelf.

Voor jezelf zorgen geeft vrijheid

Door te voelen wat er bij mij aan de hand was, kwamen andere gedachtes bij mij op. Dit gaf mij veel meer ruimte voor een andere manier van handelen.  Met andere woorden veel meer vrijheid in denken, doen en voelen. Het maakt mij veerkrachtiger. Pure zelfzorg, wat mij betreft niks een hype. Pure zelfzorg is gewoon noodzaak.

Hoe zorg jij vandaag voor jezelf?